Εμφυτεύματα δοντιών

ό,τι πιο σύγχρονο προσφέρει η επιστήμη

Η πιο εξελιγμένη λύση που προσφέρει η σύγχρονη Οδοντιατρική για την απώλεια των δοντιών είναι τα εμφυτεύματα δοντιών.

Αναμφισβήτητα, στο πέρασμα των τελευταίων δεκαετιών, η οδοντιατρική επιστήμη και οι ειδικότητές της έχουν δει ραγδαία εξέλιξη που επιρρεάζει διάφορες εργασίες όπως τα εμφυτεύματα δοντιών. Η απλοποίηση και αποτελεσματικότητα της τοπικής αναισθησίας, τα βελτιωμένα σε ιδιότητες υλικά, αλλά και οι συνεχώς αναπτυσσόμενες θεραπευτικές τεχνικές, έχουν οδηγήσει τόσο στη διευκόλυνση του οδοντιάτρου όσο και στην απομυθοποίηση της «επίσκεψης στο οδοντιατρείο», που από πολλούς ασθενείς αντιμετωπίζεται, πλέον, με χαρά.

Η ανάγκη για εμφυτεύματα δοντιών

Οι παθήσεις των δοντιών (τερηδόνες, κατάγματα), αλλά και των γύρω από αυτά ιστών (ουλίτιδες, περιοδοντίτιδες), είναι οι εχθροί μιας υγιούς και ολοκληρωμένης οδοντοστοιχίας που σε συνδυασμό είτε με την αμέλεια είτε με λανθασμένες θεραπευτικές επιλογές οδηγούν μοιραία στην απώλεια τους.

Η αντιμετώπιση μερικής ή και ολικής έλλειψης δοντιών αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια της οδοντιατρικής επιστήμης. Σε αυτόν ακριβώς τον τομέα η μακροχρόνια έρευνα σε συνδυασμό με την υψηλή τεχνολογία, οδήγησαν στην εισαγωγή των οδοντικών εμφυτευμάτων στην καθημερινή οδοντιατρική πράξη (εμφυτεύματα δοντιών).

Είναι μία μεταλλική βίδα από τιτάνιο που τοποθετείται στο οστό της γνάθου με σκοπό να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη τεχνητών δοντιών.

Αυτό εξαρτάται από τις ανάγκες του ασθενούς. Ένα μόνο εμφύτευμα μπορεί να χρησιμεύσει για την αποκατάσταση ενός δοντιού που λείπει ή πρόκειται να εξαχθεί, αποφεύγοντας με αυτόν τον τρόπο την κλασική λύση μιας γέφυρας, η οποία θα επιβαρύνει τα γειτονικά υγιή δόντια. Περισσότερα εμφυτεύματα δοντιών μαζί μπορούν να αντικαταστήσουν περισσότερα του ενός δόντια, αποφεύγοντας έτσι την κατάληξη σε κινητή οδοντοστοιχία, τη γνωστή σε όλους μας «μασέλα».

 Η σύγχρονη εμφυτευματολογία έχει μια επιστημονική και κλινική παρουσία πέραν των τριάντα ετών. Σε Ευρώπη και Αμερική είναι πλέον εδραιωμένη και αποτελεί λύση απλή και καθημερινή. Στη χώρα μας δεν έχει ακόμα τη θέση που της αρμόζει. Αυτό οφείλεται κυρίως στη δυσπιστία λόγω πλημμελούς ενημέρωσης τόσο των ασθενών αλλά δυστυχώς και αρκετών οδοντιάτρων, οι οποίοι αποτρέπουν τους ασθενείς τους από τα εμφυτεύματα, παραθέτοντας λανθασμένα επιχειρήματα και στερώντας τους έτσι από λύσεις καλύτερες και αποτελεσματικότερες των συμβατικών. Πολλές φορές ακούμε περί «ξένου σώματος που μπορεί να μην το δεχθεί ο οργανισμός». Κάτι τέτοιο, δεν ισχύει.

Πρόκειται για μια γνωστή λανθασμένη αντίληψη. Για απόρριψη θα μιλήσουμε στις μεταμο­σχεύσεις οργάνων (ήπατος, καρ­διάς κ.λπ.), όπου υφίσταται η πιθανότητα αναγνώρισης του μοσχεύματος ως «ξένου» από τον ανθρώπινο οργανισμό. Το τιτάνιο, από το οποίο κατασκευάζονται τα εμφυτεύματα ανήκει στην κατηγορία των «βιοσυμβατών» υλικών, μπορεί δηλαδή να συνυπάρξει με ζωντανούς ιστούς χωρίς επιπλοκές. Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι τα μεταλλικά υλικά (λάμες, καρφιά κ.λπ.) που χρησιμοποιούνται ευρέως στην ορθοπεδική χειρουργική (αντιμετώπιση καταγμάτων, αρθροπλαστικές επεμβάσεις κ.ά.) πολύ πριν ακόμα την εμφάνιση των οδοντικών εμφυτευμάτων είναι επίσης από τιτάνιο.

Θα πρέπει να τηρούνται κάποιες απαραίτητες προϋποθέσεις που έχουν να κάνουν τόσο με γενικούς όρους όσο και με τοπικούς παράγοντες. Ο ασθενής πρέπει να μην πάσχει από κάποιες σοβαρές γενικές παθήσεις, όπως για παράδειγμα ο υψηλός και αρρύθμιστος σακχαρώδης διαβήτης. Χρειάζεται, λοιπόν, ένα ολοκληρωμένο ιατρικό ιστορικό. Μια συγκεκριμένη ποσότητα οστού στη γνάθο είναι απολύτως αναγκαία, πράγμα που διαπιστώνεται με έναν ακτινογραφικό έλεγχο. Εντούτοις, μια πληθώρα τεχνικών για την διαμόρφωση και βελτίωση της προς εμφύτευση περιοχής είναι σήμερα διαθέσιμες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στην πλειονότητά των περιπτώσεων. Τέλος, το βαρύ κάπνισμα και η κακή στοματική υγιεινή πρέπει οπωσδήποτε να ελεγχθούν πριν από την τοποθέτηση εμφυτευμάτων.

Δεδομένης της σωστής χειρουργικής τοποθέτησης των εμφυτευμάτων από έναν εξειδικευμένο οδοντίατρο, της ισορροπημένης φόρτισης με τα προσθετικά δόντια, της διατήρησης υψηλού επιπέδου στοματικής υγιεινής από τον ασθενή και τέλος της τουλάχιστον ανά έτος συντηρητικής ακτινολογικής και κλινικής παρακολούθησης, το ποσοστό επιτυχίας είναι της τάξης του 99% για μια διάρκεια 8-10 ετών, όπως αποδεικνύεται από σύγχρονες επιστημονικές έρευνες. Οι όποιες αποτυχημένες προσπάθειες είναι σήμερα συνδεδεμένες με την πλημμελή στοματική υγιεινή, με κάποια επιμόλυνση κατά την αρχική επούλωση ή ακόμα με την λανθασμένη προσθετική επιβάρυνση του εμφυτεύματος. Στην πλειονότητα, δε, των περιπτώσεων έχουμε τη δυνατότητα να τοποθετήσουμε ένα νέο εμφύτευμα στην ίδια περιοχή όπου παρουσιάστηκε κάποιο πρόβλημα.

Ανάλογα με το εκάστοτε περιστατικό, απαιτείται μια περίοδος αναμονής μεταξύ τριών και έξι μηνών για να ενσωματωθούν τα εμφυτεύματα στη γνάθο. Επίσης, σε περιπτώσεις περισσότερων εμφυτευμάτων, εφαρμόζεται επιτυχώς την τελευταία δεκαετία η μέθοδος της άμεσης φόρτισης κατά την οποία ο ασθενής «φοράει» τα δόντια του μέσα σε διάστημα ολίγων ημερών από την τοποθέτηση των εμφυτευμάτων.

Τα εμφυτεύματα δοντιών τοποθετούνται στο οδοντιατρείο. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην τήρηση απόλυτης ασηψίας για την αποφυγή μετεγχειρητικών επιπλοκών. Καλό είναι να υπάρχει κατάλληλα διαμορφωμένη αίθουσα. Εφαρμόζεται τοπική αναισθησία, όπως δηλαδή και για ένα απλό σφράγισμα ενός χαλασμένου δοντιού ή για μια εξαγωγή. Έτσι, και σε συνδυασμό με ειδική φαρμακευτική αγωγή μπορούμε να υποσχεθούμε απουσία πόνου τόσο κατά την διάρκεια, όσο και μετά την επέμβαση.

Απολύτως καμία. Οι μέθοδοι και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται για εμφύτευση δοντιών, επιτρέπουν την πραγματοποίηση αποκαταστάσεων πανομοιότυπων με αυτές που τοποθετούνται πάνω σε φυσικά δόντια (θήκες, γέφυρες) και δίνουν την εικόνα υγιών και όμορφων δοντιών.

Τα εμφυτεύματα δοντιών είναι σε απόλυτους αριθμούς ακριβότερα από τις συμβατικές λύσεις. Είναι όμως μια λανθασμένη σύγκριση διότι πρόκειται περί θεραπειών με ριζικές διαφορές. Από τη μία πλευρά έχουμε επιβάρυνση υγιών φυσικών δοντιών («γέφυρες»), ψυχολογικά και λειτουργικά άβολες μερικές οδοντοστοιχίες («μηχανάκια») και ολικές οδοντοστοιχίες («μασέλες») που ενοχλούν και μετακινούνται κατά την μάσηση ή και την ομιλία. Αντίθετα, μια προσθετική εργασία στηριζόμενη σε οδοντικά εμφυτεύματα είναι σταθερή, λειτουργική, ανεξάρτητη από τα γειτονικά φυσικά δόντια, σε πολλές δε περιπτώσεις είναι και αισθητικά ανώτερη από τις εναλλακτικές προσθετικές λύσεις.

Η έλλειψη δοντιών και ό,τι αυτή συνεπάγεται (μειωμένη μασητική ικανότητα, αλλαγή στον τρόπο ομιλίας, αισθητική αλλοίωση του προσώπου, ψυχολογική επιβάρυνση του ασθενούς) αφορά αναμφίβολα ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στη χώρα μας.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι σαφώς η πιο εξελιγμένη και αποτελεσματική λύση που προσφέρει σήμερα η σύγχρονη οδοντιατρική για την οποία κάθε οδοντίατρος οφείλει να ενημερώνεται και να ενημερώνει.

Ο ενδιαφερόμενος ασθενής είτε με την καθοδήγηση του οδοντίατρου, είτε μετά από δική του έρευνα θα πρέπει να πληροφορείται ολοκληρωμένα από ειδικευμένο, στα εμφυτεύματα δοντιών, οδοντίατρο, ούτως ώστε, γνωρίζοντας υπεύθυνα όλες τις εναλλακτικές λύσεις να παίρνει τις δικές του σωστές αποφάσεις.